Kondilomi (genitalne bradavice) predstavljaju promene na koži, ili sluzokoži, koje nastaju nakon infekcije određenim tipovima humanog papoloma virusa (HPV). Približno 90% kondiloma je povezano sa HPV tipovima 6 i 11. Za razliku od nekih drugih tipova HPV koji nose rizik od stvaranja displastičnih promena i konačno maligniteta u genitalnoj regiji (posebno tipovi 16 i 18), smatra se da tipovi 6 i 11 nemaju takav potencijal, ali se često ne može isključiti istovremeno prisustvo više tipova HPV virusa kod iste osobe.
Učestalost pojave kondiloma u populaciji je oko 1% i infekcija HPV virusima spada u najrašireniju seksualno prenosivu infekciju. Najveći rizik ima populacija 17-33 godine, a kao faktori rizika pominju se pušenje, rano započinjanje polnih odnosa, česta promena partnera, upotreba oralnih kontraceptiva (kada se i obično ređe koristi barijerna kontracepcija, tj. kondom). Treba napomenuti da zbog visoke infektivnosti i lake prenosivosti HPV virusa primena barijerne kontracepcije ne predstavlja garanciju zaštite od infekcije.
Početna infekcija započinje obično bez znakova i simptoma i može biti bez pojave promena i nekoliko godina. Najčešće pogođena područja kod žena su vulva, vagina, grlić materice, međica i perianalno područje. Promene se mogu javiti ređe i na mestima kao što je sluzokože usne duplje, ždrela, ili dušnika, u analnom otvoru, ili mokraćnom kanalu. Neke od ovih lokacija su češće u današnje vreme zbog većih seksualnih sloboda (oralni i analni seks).
Kondilomatozne promene će se češće ispoljiti kod osoba sa nekim imunološkim deficitom. Ako se promene ispolje u trudnoći to može biti nezgodno ukoliko su prisutne u vreme samog porođaja. Tada beba pri prolasku kroz porođajni kanal može da dobije infekciju respiratornih puteva.
Kondilomi se mogu pojaviti kao pojedinačne, ili slivene promene, glatke, ili hrapave površine, različite veličine i oblika. Boja može biti poput boje kože, ili su promene pigmentisane, ili sa prisutnim crvenilom.
Prilikom pregleda lekar treba da obrati pažnju na postojanje promena i na drugim lokacijama, jer se često kod spoljašnjih promena mogu naći i kondilomatozne promene u vagini, ili na grliću. Mogu postojati promene u mokraćnom kanalu, kao i perianalno. Kao pomoćno sredstvo u identifikovanju kondiloma, posebno u vagini i na griću mogu poslužiti kolposkopija i biopsija. Biopsija i patohistološka analiza se svakako preporučuju kod većih kondilomatoznih promena, ili promena atipičnog izlgeda. Ako promene zalaze u analni kanal, nekada je potrebna i anoskopija.
U terapiji kondiloma treba imati u vidu da se uklanjanjem vidljivih promena neće ukloniti i prisustvo virusa HPV u organizmu, te da se kondilomi mogu u jednom trenutku ponovo pojaviti. Uklanjanje kondiloma se može izvršiti fizičkim putem, najčešće krioterapijom (smrzavanjem), elektrokauterizacijom (tzv. spaljivanje kondiloma), laserski, ili hirurškim putem. Postoji i lokalna terapija različitim preparatima, kao što su podofilin, ili imikvimod, kao i sistemska primena interferona.
U prevenciji nastanka HPV infekcije, pored smanjenog izlaganja faktorima rizika, poslednjih godina u upotrebi je primena vakcine protiv HPV virusa, koja deluje i protiv tipova 6 i 11, kao i protiv određenih visokorizičnih tipova HPV koji mogu izazvati displastične i maligne promene na grliću.
Comentários