Genitalni herpes je polno prenosiva bolest uzrokovana virusom herpes simpleks tip 1 (HSV-1), ili tip 2 (HSV-2).
Genitalni herpes obično uzrokuje HSV-2, ali u poslednje vreme je sve veći broj slučajeva genitalnog herpesa uzrokovanog sa HSV-1. Infekcija HSV-2 je češća među ženama nego među muškarcima s obzirom na lakši put prenošenja sa muškarca na ženu.
Infekcije se prenose kontaktom s HSV-om koji se može naći u herpetičnim lezijama, na površini sluzokoža, u genitalnim ili oralnim sekretima. HSV-1 i HSV-2 mogu se lučiti iz oralne, genitalne sluzokože, ili kože naizgled normalnog izgleda. HSV-2 se uglavnom prenosi uobičajenim polnim kontaktom. Tokom oralnog seksa od osobe koja ima oralnu infekciju sa HSV-1 može nastati genitalna infekcija partnera.
Vreme inkubacije za početnu herpes infekciju je 2 do 12 dana nakon izlaganja.Kada se pojave simptomi, herpesne lezije obično se pojavljuju u vidu vezikula, ili malih mehurića, na, ili oko genitalija, rektuma, ili usta. Vezikule pucaju i ostavljaju bolne čireve koji mogu potrajati dve do četiri nedelje nakon početne herpes infekcije.
Kliničke manifestacije genitalnog herpesa razlikuju se između prvog i naknadnog izbijanja. Prvo izbijanje herpesa često je povezano s dužim trajanjem lezija i sistemskim simptomima uključujući temperaturu, bolove u telu, otečene limfne čvorove, ili glavobolju. Ponovna izbijanja genitalnog herpesa su česta, naročito tokom prvih godinu dana od prve infekcije, a simptomi su tada obično kraćeg trajanja i manje ozbiljni od prvog izbijanja genitalnog herpesa. Vremenom se obično učestalost pojave manifestacija herpesa smanjuje. Klinička slika je obično izraženija kod osoba sa oštećenim imunim sistemom, a posledice teže.
Jedna od najozbiljnijih komplikacija genitalnog herpesa je neonatalni herpes. Infekcija se može preneti s majke na dete tokom trudnoće, ili porođaja, ili bebe mogu biti zaražene ubrzo nakon rođenja, što rezultira potencijalno fatalnom infekcijom novorođenčeta herpesom. Zbog toga žene koje imaju istoriju genitalnog herpesa, ili su imale prvu epizodu herpesa u prvom, ili drugom trimestru trudnoće, treba pri očekivanom porođaju pažljivo pregledati kako bi se procenilo da li postoje prodromalni simptomi ili herpetičke lezije. Tada se preporučuje carski rez za sprečavanje prenošenja HSV-a na novorođenče.
Ne postoji lek za herpes. Herpes predstavlja doživotnu infekciju. Međutim, antivirusni lekovi mogu sprečiti ili skratiti izbijanje promena na koži tokom vremena u kojem osoba uzima lekove. U borbi protiv prenošenja infekcije od značaja se preventivne mere kao pravilna upotreba kondoma, što može umanjiti, ali ne i potpuno eliminisati rizik od prenošenja genitalnog herpesa, jer se virus može preneti dodirom sa kožom koja nije zaštićena. Osobe sa herpesom trebale bi se suzdržati od seksualnih aktivnosti kada su prisutne herpesne lezije ili drugi simptomi herpesa. Važno je znati da čak i ako osoba nema simptome još uvek može potencijalno zaraziti partnera.
Comments